سفارش تبلیغ
صبا ویژن

کائوچو طبیعی

مقدمه

کائوچو طبیعی که به لاستیک طبیعی یا لاستیک هندی نیز معروف است، کاربردهای زیادی در صنعت دارد. از زمانی که گیاهان روی زمین ظاهر شدند، لاستیک وجود داشته است و جالب است بدانید که برخی از فسیل‌های گیاهان لاستیک‌ساز چند میلیون سال قدمت دارند. خواص نرم لاستیک باعث شده است که این ماده در زندگی روزمره ما کاربردهای فراوانی داشته باشد و در تولید لوازم خانگی، تجهیزات پزشکی و اسباب بازی استفاده شود.

تاریخچه لاستیک

لاستیک از آب بیش از 400 نوع گیاه به دست می آید و بیشتر لاستیک موجود در جهان از درخت برزیلی با ارتفاع بیش از 35 متر به نام "Hua brasiliensis" تولید می شود. امروزه مالایا در جنوب شرقی آسیا دارای بزرگترین منابع لاستیک طبیعی در جهان است.

 

کائوچو طبیعی یا لاستیک مصنوعی اولین بار در مقیاس صنعتی در طول جنگ جهانی دوم تولید شد. از آن زمان، پیشرفت های چشمگیری در صنعت تولید لاستیک مصنوعی منجر به تولید محصولات با کیفیت در این زمینه شده است. از اواسط دهه 1960، تولید لاستیک مصنوعی بسیار بیشتر از لاستیک طبیعی بوده است. لاستیک مصنوعی با توجه به ویژگی هایی مانند مقاومت بهتر در برابر مواد شیمیایی، حرارت و روغن در مقایسه با لاستیک طبیعی، در بسیاری از صنایع مانند صنعت هواپیماسازی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است.

 

انواع لاستیک

لاستیک طبیعی: لاستیک طبیعی در شیره درخت کاج یافت می شود و از پلیمریزاسیون هیدروکربن هایی به نام متیل و ایزوپرن تولید می شود. با توجه به اینکه ساختار کوچو دارای پیوند دوگانه است، در اثر حرارت با گوگرد یا گوگرد، پیوندهای آنها باز شده و اتم های گوگرد گرفته می شود و در نتیجه کوچو به لاستیک تبدیل می شود.

لاستیک مصنوعی: از آنجایی که لاستیک مصنوعی با فرآیند ولکانیزاسیون (حرارت دادن لاستیک با گوگرد) تولید می شود، لاستیک تولید شده را لاستیک ولکانیزه می نامند.لاستیک مصنوعی دیگری نیز وجود دارد که از ترکیبات دیگر ساخته شده است.

کاربردهای مختلف لاستیک چیست؟

همانطور که قبلا ذکر شد، کائوچو طبیعی به دلیل خاصیت کشسانی که دارد در بسیاری از صنایع از جمله صنعت هواپیماسازی، تجهیزات بیمارستانی، تولید اسباب بازی و لوازم خانگی کاربردهای زیادی دارد.

 

لاستیک چگونه ساخته می شود؟

برای تهیه کوچولو ابتدا شکافی در پشت درخت کوچولو ایجاد می کنند و پس از آن شیره سفیدی که از آن خارج می شود در فنجان های کوچک جمع می کنند. در محل پذیرش، شیرابه ها پس از شستشو با محلول آمونیاک محافظت می شوند.

 

آب به دست آمده از درخت لاستیک به موقع توسط فرآیند قلبی عروقی و با افزودن اسیدها یا نمک ها جدا می شود. در طی این فرآیند، لاستیک به صورت توده خمیر از آب جدا می شود، سپس به صورت ورقه در می آید و خشک می شود و در نهایت این ورق ها به کشورهای مختلف صادر می شود. با توجه به اینکه لاستیک خام خاصیت ارتجاعی بالایی ندارد با فرآیند ولکانیزاسیون به آن گوگرد اضافه می شود و سپس موادی مانند کربن سیاه به آن اضافه می شود تا خاصیت ارتجاعی و استحکام لاستیک افزایش یابد. ناگفته نماند که تولید لاستیک از این طریق بسیار گران است.

به روشی جدید، شیره منعقد شده با ایجاد برش بین دو غلتک به دانه تبدیل می شود و این دانه ها در دستگاه های خشک کن خشک می شوند. کاشت بذر به این روش بسیار سریعتر از روش های قدیمی است. سپس لاستیک، کربن سیاه، روغن و مواد دیگری مانند مواد نگهدارنده به ترکیبی به نام بانبری اضافه شد. این مواد به مدت حدود 7 دقیقه با هم مخلوط شدند و مخلوط پس از سرد شدن به صورت نواری بریده شد.در نهایت پس از قالب گیری لاستیک داغ می شود و در اثر چسبندگی مواد لاستیکی و گوگردی، لاستیک حاصل حالت ارتجاعی پیدا می کند.

 

نیازی به گفتن نیست که تا به امروز امکان بازیافت لاستیک مصنوعی ساخته شده از کائوچو وجود ندارد.

 

بیشتر بخوانید: